Wednesday, June 2, 2010

Yevgeny Shvarts

Life of Yevgeny Shvarts

Yevgeny Shvarts was born in Kazan in 1896 into a physician's family. His father was Jewish, his mother Russian. At the end of the 1910s he studied law at Moscow State University, but was drafted into the army in the spring of 1917. He served in the White regiment of general Kornilov, and suffered shell-shock during the storming of Yekaterinodar in 1918. As a result of this he lost several teeth and acquired a tremor of the hands that plagued him for the rest of his life.

In 1919 decided to devote his life to dramatic art and literature. From 1924 on he lived in Leningrad and worked in Gosizdat under the guidance of Samuil Marshak; during that time he also became close with members of the avant-garde literary group OBERIU.

In 1929 Shvarts began writing plays, the best known of which are the modern retellings of fairy tales: «Golyi korol'» ("The Emperor's New Clothes") (1934), «Krasnaya Shapochka» ("Little Red Riding Hood") (1936), «Zolushka» ("Cinderella") (1938), «Snezhnaya Koroleva» ("The Snow Queen", after Hans Christian Andersen) (1938), «Tyen'» ("The Shadow", after Hans Christian Andersen) (1940), «Drakon» ("The Dragon", an original) (1944), and «Obyknovennoye Chudo» ("An Ordinary Miracle") (1956). Most of these plays were subsequently turned into films, sometimes more than once.

“The Dragon”

This play, the most "adult" of Shvarts' plays, is a political satire aimed at totalitarianism in all forms. The plot is based on the attempt of the hero, Lancelot, to liberate people in a land suffering under Dragon's brutal rule. But his efforts meet with resistance, since most of the people have gotten used to the Dragon and considered his methods, though harsh, the only possible way; their souls become, in a way, crippled with this inability and unwillingness to resist. Says the Dragon in the play: "You see, the human soul is very resilient. Cut the body in half — and the man croaks. But tear the soul apart — and it only becomes more pliable, that's all. No, really, you couldn't pick a finer assortment of souls anywhere. Only in my town. Souls with no hands. Souls with no legs. Mute souls, deaf souls, chained souls, snitch souls, damned souls."

Lancelot killing the Dragon in a fight did not free the people; all that changed was the Burgomaster acceding to the position formerly occupied by the Dragon and demanding that Elsa, the same girl who was destined to be sacrificed to the Dragon, become his wife. When Lancelot returns to the town a year later, he realizes that his task is much more complex: "This is going to be a very meticulous job... We have to kill the dragon in each one of them."

Famous Quotations
from "The Dragon"

Heinrich: "It's not my fault, I was taught that way."
Lancelot: "Everyone was, but why did you have to be first in class?"

2 comments:

  1. ලාන්ස්ලොට්ලාට ඇබෑර්තු ඇත

    මකරු, යෝධයෝ, පෝරිසාදයන්ගේ ක්‍රෑර බලයට යටපත් වෙලා ජීවිත අපායක් කරගත් සාමාන්‍ය මිනිස්සු ඉන් ගලවගන්න සුරංගනා කතා වලදී ලාන්ස්ලොට් නයිට්වරයා එනවා වගේ, වර්තමාන සමාජයේ අපි වැටිලා ඉන්න නරා වළෙන් ගොඩගන්න අපිව හොයගෙනත් ලාන්ස්ලොට් කෙනෙක් ඒවිද? කවදාවත් යථාර්තයක් වෙන්නෙ නැති බව දන දැනත්, අපේ හිතේ කොණක ඒ පුංචි අහිංසක හීනෙ හැමදාමත් දැල්වෙමින් තියෙනවා. ඒ මිනිස්සුන්ගේ හැටි. එහෙම පුංචි බලාපොරොත්තුවක්වත් නැති වුණොත් මිනිස්සුන්ට ජීවත් වෙන්න හේතුවක් නැති වෙනවා.
    ඒත් මේ මිනිස්සු ඇත්තටම ලාන්ස්ලොට් කෙනෙක්ව තමන්ගෙ කරගනීවිද කියන එකත් ලොකු සැකයක්. පවතින ජීවන රටාවට, ඒ රටාවේ තියෙන කුහකකම්, වන්චනිකකම්, ආත්මාර්තකමීකම්වලට මිනිස්සු කොච්චර පුරුදු වෙලාද, අනුගත වෙලාද කියනවනම්, තමන්ව ඒකෙන් ගලවගන්න හදන එක තමන්ට කරන විපතක් විදියට නිගමනය කරනවා. ඉහළින් ඉන්න මකරගෙම පුංචි අනුරුවක් තමන්ගෙ ඇතුළෙ උපදිද්දි එකෙන් තමන්ගෙ ආත්මයට වෙන විපර්යාසය තේරුම් ගන්න තරම් මිනිස්සු පරිස්සම් වුනේ නෑ. දැන් ඒ මකරා තමන්ගෙ මුළු ආත්මයම ක්‍රමයෙන් ගිලගන්න හැටි, ඒක තමන්ට වෙන යහපතක් විදියට හිතල බලාගෙන ඉන්න තරම් මිනිස්සු නිවට වෙලා. බලාගෙන ඉන්නවා විතරක් නෙමෙයි, ප්‍රීති ඝෝෂා කරමින් තමන්ව ගිලගන්න මකරට අනුබල දෙනවා. ඉතින් මේ දැවැන්ත මකරා මර්දනය කරන්න පුළුවන්වෙන්නෙ පුංචි ලාන්ස්ලොට් කෙනෙක්ව තමන්ගෙ ඇතුළෙ උපද්දවගන්න තරම් මේ මිනිස්සු ළඟ මනුස්සකම ඉතිරිවෙලා තියෙනවනම් විතරයි. ඒත් මට හිතෙන්නෙ ඒක හීනයක් විතරයි.
    මේවගේ හීනයක් දකින්න තරම් අපිව ලෝකයට විවුර්ත කළාට යෙව්ගෙනි ශ්වාර්ට්ස්ට වගේම ප්‍රවීණ නාට්‍යවේදී ධර්මසිරි බණ්ඩාරනායකටත් ස්තුතිවන්ත වෙන්න ඕනි. මට දැනෙන විදියට අපි අපේ ලාන්ස්ලොට්ව හොයන්න පටන්ගන්න ඕනි එතනිනුයි.

    ReplyDelete
  2. Dear Director,
    We are theatre lovers. We saw The Dragon at Lionel Wendt. This is Marvellous and wonderful production. I invite to All theatre lovers must see it. "This is going to be a very meticulous job... We have to kill the dragon in each one of them."
    All the best for Director and his crew!

    Hroshi and Danistor Fernando, Colombo 07

    ReplyDelete